17 januari
Het was even voor 6’en, langzaam pakte ik al mijn spullen en liep ik naar de auto. Terwijl ik bezig was met mijn dagelijkse ritje, werd het steeds donker en donkerder.
Lantaarnpalen gingen uit, stoplichten werkten niet, alleen af en toe een verdwaalde ziel te zien net als mij. Voordat ik mij af kon vragen wat er precies gaande was, kwam ik al aan bij mijn eindbestemming.
Het leek een verlaten gebouw en met maar twee auto’s op de parkeerplaats werden mijn vermoedens enigszins bevestigd. Ik liep naar de ingang en deed de deur open, pikkedonker was het. Hier en daar zo een klein lampje wat je ook vaak in de films ziet. In de schaduw zag ik wat schimmen, het waren andere zwemmers en het badpersoneel. Stroomstoring!
Ondertussen verzamelden nog meer zwemmers zich in het zwembad. Het was koud buiten en binnen, dus zijn we in het recreatiebad gaan zitten. Een heerlijke chloorlucht verspreidde zich over de ruimte. Helemaal spannend werd het toen de lampjes, die nog het weinige licht produceerde, ook uitvielen. Waarop er kaarsjes werden aangestoken en wij met zijn allen 3 kwartier hebben gewacht tot de training begon.
Het was uiteindelijk een prima training. Alleen toen we de laatste meters aan het afwerken waren, ging ineens het brandalarm af, wat al gauw vals alarm bleek te zijn. Ondanks het valse alarm, bleef het alarm maar afgaan. Nou is dat tijdens het zwemmen niet zo erg; je hoort toch niets in het water, máár wij waren toevallig net met het benensetje bezig...
Gerelateerd
Sponsoren
